Gün yerine, her sabah doğsun içimde!…
Ýlgi çekici bulduðum yönlerini,
Fazla derinleþtirmeden, deyim,
Kara kaþ, kara göz konmuþ yüze,
Gamzeler Allah vergisi nideyim….
Yer yüzünde milyonlardan farklý,
Yanak balý kendine bal bana zehir,
Gönülü fetheder, kuvvetle baþ eðdim,
Susuzluðuma, çaðlayan iki nehir…
Son damlamý emen, sülük gibi,
Yapýþtý om zuma, yiteceðim ben,
Ýleri-geri manevra yapar durur,
Çileden çýkarýr, biteceðim ben….
Onlar hakkýnda ne derlerse desinler,
Anlatýlanlar, önemli yorum katamaz,
Aþkýný bir ben yaþadým, bir ben bilirim,
Tersime döndürdü etkisi, düze katamaz…
Keder zincirlerinden halkalarým var,
Ýki kiþilik aþkta, tek parça kalaným,
Alýp baþýný gitti, sevdanýn fireni yok,
Bana inanýn, inanmayýn yok yalaným…
Tersine tersine akmak, bana düþtü,
Hep karanlýða açýlýr bahçem kapýsý,
Issýzlýðýn ortasýnda, garip haldeyim,
Endiþe üzerine kurulu aþkýn yapýsý…
Dedim ki: “Bari gölgeleriyle doldur”
Büyülü dünyama girsin bir biçimde,
Gamzeler nere deler, hiç gale etmem,
Gün yerine, her sabah doðsun içimde…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.