ÇARESİZ YALNIZLIĞIM
ÇARESÝZ YALNIZLIÐIM Býktým artýk her gün kapýyý anahtarla açmaktan
Býktým artýk her gece geçmiþle hesaplaþmaktan
Ýstiyorumki zili çalýnca biri bana kapýyý açsýn
Güler yüzle olmasada beni kapýda karþýlasýn
Ah þu benim çaresiz yalnýzlýðým
Bazen diyorumki kýr þu maküs talihinin belini
Ama gitmiyor bir türlü elim korku kaplýyor içimi
Yine yaþarmýyým acaba o kabuslar dolu günleri
Yine yaþarmýyým o sýkýntýlarý üzüntüleri
Ah þu benim çaresiz yalnýzlýðým
Bekarlýk sultanlýk derler ya vallahi yalan
Yalnýzlýk sefillik periþanlýk sultanlýk masal
Karun kadar zengin olsanda yalnýzsan eðer
Mutluluðu yaþýyamýyorsan o servet neye deðer
Ah þu benim çaresiz yalnýzlýðým
Gündüzler su gibi akýp geçip gidiyor
Yalnýzlýk dolu geceler bir türlü bitmiyor
Býktým artýk geceleri duvarlarla konuþmaktan
Býktým artýk mutluluðun hayalini kurmaktan
Ah þu benim çaresiz yalnýzlýðým
Melih Samurkaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.