AYRILIK SAATİNDE
Hani o ilk karşılaşmamız, vardı ya
Utangaç duygularında saklı
Sonrası değişen
O sonsuz hayatımız...
Gözlerinin ışıldaması vardı
Yüreğinin içinde
Bir kalp çarpıntısı gibi
Depremler oluşurdu göğsümüzde
Meğer beklemişsin
Her gün sen de beni
Umulmadık bir anda
Olmayacak bir zamanda
O ayrılık saatinde...
Boşa geçerdi zaman
Engine savrulurken
Masalımsı gözlerinle
Dalga kıran düşlerinde
Uykuya hasret gözlerin vardı
Acımadan vurdu duvarlarına
Aradığın ise sadece mutluluk...
Biz de öyle sevmedik mi
Oysa kar masalında uyurduk biz
Gecenin karanlığında
Unutmuşuz yalnızlığımızı
Ayrılık saatinde...
Yine bakışırdık biz bize gecelerde
Gözlerimiz ışık olurdu kendimize
Huzura doğru uçardık değil mi
Her anımızın bir değeri vardı
Nasıl da sevişirdik
Hiç ölmeyecekmiş gibi
Ayrılık saatinde...
Bütün gün bize doğardı
Sevda yüküyle sarılırdı asuman
Sabahın ilk ışıkları masum
Deniz mavisi yansırken tepelere
Mor gözleri değerdi dağların bulutlara
Yine sarardın dalgalar arasına sevmeyi
Doyamazdık birbirimize
Asi bir kuş gibi uçarak semaya
Hüzünlü rüzgarlar çökerdi üzerimize
Kaybolur giderdi sevdamız
Ayrılık saatinde...
Yüzümüz gülümserdi
Dudaklarımız ayrılmasa da
Bazen de iç çekerek ağlardık
Saatler hiç bitmesin derdik
Unutamadığımız hatıralarda
Birlikte yaşadığımız o zamanlar
Ve anılar kalırdı geride
Sanki mecburmuşuz gibi
Mavi denizinde
Ayrılık saatinde...
Behçet Bük 1402/12.5.2016/Eskişehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.