BULDUM
BULDUM
Bir oyundu Dünya zýplayýp sektim
Ölümün yaþýnda kendimi buldum
Daðlar benden engin bense yüksektim
Bir mezar taþýnda kendimi buldum
Eðilip bükülüp kýrýlýyorken
Ölüm listesinde soruluyorken
Bir adým atmada yoruluyorken
Dünya’nýn peþinde kendimi buldum.
Ne sýrat köprüsü, ne keskin kama
Deðince yüreðe tutmuyor yama
Daha gezecektim Dünya’yý ama
Teneþir baþýnda kendimi buldum.
Hayâl der anarsýn ölen birini
Akýtýrsýn gözden yaþý, irini
Ne Leyla ne Kerem, ne de Þirini
Mecnun’un düþünde kendimi buldum.
Yaþanýlan çoðu, görülen azý
Yük olur üstüne Dünya’nýn nazý
Hayâl ederiken baharý, yazý
Ömrümün kýþýnda kendimi buldum.
Ayþe Gül YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.