Ey Sevgili

Hep seninle þenlendi koca ruhlar âlemi
Yüklendi bir tohuma nurlu bilgi tabanýn
Zevkle bilmem kaç melek taþýdýlar haleni
Alnýna parlayarak girdin Âdem babanýn.

Ten ruh kalp üçgeninde Hava ana fark etti
Can içinde can denen kýymetlisiydin anýn
Tüm gelen Peygamberler o ismini zikretti
Bir vuslat sebebiydin yürekteki sevdanýn.

Mamur donatýldý baþ bir münasip akýlla
Ýmanla tasdikledi bedenin kan hücresi
Döþendi her santimi sarý siyah çok kýlla
Okundu cümle nesle mübarek þeceresi.

Balçýk kalýp içinde hayli zaman bekledi
Eþbah ervah birleþip cennet ehli dirildi
Güzel mutlu yaþantý þeytan ile tekledi
Yenen gaflet meyvesi sonrasý indirildi.

Ulu vücut atamýz gönlünce gezi seçen
Çok mübarek adýný baþýn kaldýrýp gördü
Bir affý maðfirette feryat figanla geçen
Dað tepe dolaþarak ayrýlýk uzun sürdü.

Duygusal sevgililer muhabbetle sarýldý
Çile rafa kalkýnca artýk eþler duruldu
Hatýrlanan sanduka düþünceler karýldý
Aðaçlar toplanarak ilk Kâbe’miz kuruldu.

Yalnýzlýk düzleminde neler yendi bilemem?
Barýnak yer arandý düzlüðü çiðneyerek
Bu garip yalnýzlýðý düþmanýma dilemem
Eþli doðdu bebeler nüfus artsýn diyerek.

Büyük Âdem babamýz Habil’e çok üzüldü
Vakit tamam olunca doðdu onun benzeri
Beyin yürek arasý Hakkýn ilmi süzüldü
Öyle güzel tatlý Þit aratmadý anzeri.

Zahir batýn demeden derin ilmin atasý
Murat hasýl olurdu huzurlu iç çekiþte
Bir bir kapatýlýrdý ehli insan hatasý
Ýdris nebi anardý her elbise dikiþte.

Hakikat nehirleri gürül gürül çaðlarken
Semavat zikre dalýp tek hayalinle coþtu
Tüm On sekiz bin âlem özleminle aðlarken
Yere inen yaðmurlar seni görmeðe koþtu.

Geride terk ederek cümle kötü zanlýyý
Arzý sular kaplarken tüm þifreleri çözdü
Hakkýn yüce emriyle koydu çift çift canlýyý
Ya Muhammet deyince Nuh’un gemisi yüzdü. (SAV)

Geçmiþi unutarak azgýn idi âd kavmi
Allah’a davet için görevlendirildi Hud
Kâbe civarý yerde yaþadý salat savmi
Hediye sayýlacak verdi Mevlâ’mýz þûhud.

Dinin âlâ yerini nefis þeytan mal aldý
Ýsyan edip Salih’e dinlemediler nota
Çalýþkan bir gayretle servetleri çoðaldý
Bu evladý semudlar taptýlar aðaç puta.

Eyüp’le genç yaþayýp her nefes hayat bulan
Sonsuzluk evreninde yýkýlýr mý dayanan?
Yükü maðrur taþýyýp ruhu Mevlâ’yla dolan
Ceddimizdir Ýbrahim öyle söylemiþ canan.

Zürriyet devamýna Sare anamýz mail
mekanlarý kurak çöl su dolardý her cere
Nebi silsilesinde ced sayýlan Ýsmail
Hazreti Ýbrahim’den muþtu idi Hacer’e.

Israr eder durursun nefissiz aziz dostum
Açýldýkça görülen ömür kapalý kutu
O yetmiþ bin kiþinin yaþýyla dolsa postum
Gölün derinliðinde tefekkür et Lut’u.

Bir Yusuf’i Kenan’a didesin âmâ eden
Ruhun tenhalýðýnda hakka akýl danýþan
Ey Yakubi hanedan iptilaya sabreden
Bilgi doðrulatmaya kurtla kuþla konuþan.

Ýnanmýþtý takdire þayan özelliðiyle
Sözünün eri yiðit doðru dürüst ve mertti
Çok sevmiþti Yusuf’u tin ten güzlliðyle
Hep tutkusu gereði yalnýz birazcýk sertti.


Hatýrladýkça yanan Yakup’tu gözü sulu
Kuyuya atýlmýþtý onun temiz yavrusu
Bu topraklar üstünde Allah’ýn halis kulu
Ýptilanýn arkasý müjde iþin doðrusu.

Koca ýssýz çöllerde çobanlýkta yoldaþý
Dilde tespih ederek babasýna överdi
Can deyip güvendiði ana bir karýndaþý
Ailede baþkaydý Bünyamin’i severdi.

Bu hayata baðlayan küçücük soðan zarý
Yüzünden okunmuþtu kervancýnýn efkârý
Sadrazam aðýrladý firavunlar diyarý
Hayret onla büyüdü basit köle pazarý.

Sarhoþ eden kokuyla karþýsýna o çýkar
Ýliklerinde bulur o muhteþem reyhayý
Israrcý karþýlaþma hazreti biraz sýkar
Kendimce anlatmadan Yusuf’la Züleyha’yý.

Bedeninde geliþen ilmi hapse taþýdý
Faraza konuþmazdý önemsizdi güyalar
Zindan sevinçli bayram karanlýklar ýþýdý
Tabir etsin diyerek sorulurdu rüyalar.

Can havliyle köpekler yüksek seslerle ürdü
Halký yasa gark eden kýtlýk gelip çatmýþtý
Bir muhabbet sohbeti kýrk gün kýrk gece sürdü
O pýnarýn suyundan herkes biraz tatmýþtý.

Yaratýlaný sever büyük küçük sayardý
Sofra bereketlenir o davet edilince
Allah’ýn tüm verdiði emirlere uyardý
Eyyup gelir aklýma sabýr bahsedilince.

Duygulu arzularla uydum ulu amaca
Ziyaret esnasýnda selam verdim divana
El üstünde kondurmuþ kartal gibi yamaca
Zülkifl Harun Elyesa kabirleri yan yana.

Korkuyla doðuranýn kavrulurken yüreði
Anne minik bebeði sepetle saldý nile
Gelecek yýllarla bir zorlu dünya direði
Melekler eþliðinde ulaþtý bir sahile.

Hak resulü Musa’ya ilmi ledündü muþtu
Ýnsanda hal diliyle belledi ustalýkla
Bir pýnarýn baþýnda tam Hýzýr’la buluþtu
Ölmüþ deyip koyduðu heybesinde balýkla.

Diline takýlmýþtý bu hayatýn kancasý
Turi sina da söyler sessiz hal lisanýyla
Harun diler Allah’tan kabul olur ricasý
Yardým için atanýr Rabbinin ihsanýyla.

Münacata giderken çadýra düþer yolu
Sorgu sualden sonra Haktan çocuk isterler
O hizmetin ehlinden sallanýr derviþ kolu
Dokuz ay bitiminde görenler hayli terler.

Vahasýz kýzgýn kumla var mýydý fasla tunus?
Tevhidi tespihatla çok piþmiþti harýnda
Yaþadý meçhul zaman ona sevdalý Yunus
Alnýnda Hak nuruyla o balýðýn karnýnda.

Aklý mat dil lâl eyler Rabbimin kitabeti
Yüceltir de yüceltir övgüsünde arifi
Zihnime tayfun eser Ya Davud hitabeti
Bana enteresandýr mülkü vücut tarifi.

Göz açýp kapayana getirdi tüm sarayý
Yok sayýp mesafeyi düðüm atarak mile
Kalbe giden yollarla sardýlar her yarayý
An perdesin kaldýrýp Belkýs Süleyman ile.

Lisaný halle gördü yaþayan bir meyitte
“Süleyman kuþ dilini özde bilir dediler”
Geleceðe anlattý Yunus Emre beyitte
Doðruluðu tasdikle okuyup hak verdiler.

Köy evinde toplanýp bitmezdi sermayesi
Asit yaðmurlarýnda silinmeden tüm izim
Hekimlik mahareti Lokmanýn hikâyesi
Dilden dile bilirdi memleketimiz bizim.

O münbit bölgenin dolaþýp çevresini
Ýlaç benzeri gýda gördü tere yaðýnda
Ölüm denen olgunun bulmaya çaresini
Bitkilerden demetle havraniye daðýnda.

Lokmanýn hatýrasý belleðini yorarken
Þimdi zamaný mýydý koyu renkli bu sisin?
Elindeki listeden dalgýn dalgýn ararken
Cebrail karþýlaþtý köprüsünde misisin.

Madem bilgin Âlim’sin buyurdu ki ben kimim?
Sýralayýp okudu tek Allah’ýn adýyla
Vadesiz senet gibi hayat cüzi mütemmim
Vurdu daðýttý birden heybetli kanadýyla.

Cebrail’in hýþmýndan teslim olurken yele
Ýlmi tebabet denen belge savruldu yele
Kalan bir tek sayfayý taþýdý elden ele
Koku Çukurova’da yürekte döndü güle.

Cevaplayamadýðým beynimde birçok soru
Neler demiþlerdi de Burak hizmetkâr oldu?
Gece gündüz denkleþti Rabbim Ýslam’ý koru
Sema þavký nura gark arz varlýðýnla doldu.

Baþý derde girmiþti babasýz bir Ýsa’yla
Meryem anaya dendi Zekeriyya vesilen
Ýftiraya uðradý çok mübarek nisayla
Bir aðaç gizeminde tam hunharca kesilen.

Öldürmeye azmetmiþ hicretten yüz yýl önce
Mazide muhasara zor durumda Medine
Teþrifle yücelecek bu mekânlar deyince
O komutan buyurdu þimdiden girdim dine.

Muradullaha tapan kutlu belgeyi yazdý
Vasiyetle býraktý varsýn diye Habibe
Ermiþ bitmiþti o an sultana her þey azdý
Belki miraç olmuþtu gönlündeki tabibe.

Bu dünya kurulalý bulan gözyaþý döker
Sözlükte tarifin yok yaþamayan ne bilsin?
Sevdalý acý duymaz otuz iki diþ söker
Ey sevgili gayrýsý neden nasýl sevilsin?

Aþka aþýk sýfatla büyük daðlarý delen
Gücün bittiði yerde bir varlýða çömeldi
Maharetli ustasýn huzura kütük gelen
Kapý pencere olup seyri Hakka yöneldi

Aþkla levhi mahfuzda Muhammed okuyunca (SAV)
Resullere söylendi þimdiki ahir zaman
Her peygamber titrerdi senin adýn duyunca
Yönelerek secdeye yalvardý dedi aman.

06.05.2017
Ahmet Çelik
Saat:02.41 (Þiire baþlama saatiyle ilk iki kýtasý)
ÞUHUD: Þahit olma, þahitler görünecek halde þekillenmek Kâinatta Allah’ýn varlýk birliðini gösteren delilleri aynan seyretme, ilâhi ve gizli sýrlarý yine Allah’ýn izniyle görme.
KÝTABET: 1-Yazmanlýk, Kâtiplik 2-Kompozisyon, Tahrirlik

Sosyal Medyada Paylaşın: