nan(ekmek)

9/5/2017

Bu dünya bir andýr; nimeti nan dýr.( Nan = Ekmek )
Yaþamýn manasý; Rabbe imandýr.
Giriþ-Çýkýþ þartlý; ne yersen serbest,
Menüyü sen söyle; ya mortsun ya mest.
Ýmtihan deðil bu; Allah alimdir,
Ýlmin kapýsý da; ancak Ali’m dir.
Alevî sünnîyle; aklýný bozma,
Allah, Muhammed de! Batýlla yoz’ma.
Din; bir’dir, iman bir; Allah da birdir,
Müslüman olana Kur’an kâfidir.
Kýyamete kadar; bekçiyle korur,
Görevsiz olana; hesap sorulur.
Hacý Ýlhan Çaðlý; kendinden demez,
Kitabýn dýþýnda bir þey söylemez.
H.Ý.Ç.(hacý Ýlhan Çaðlý)















7/5/2017

Yaþam sanki bir bilmece;
Acý, tatlý; gündüz, gece,
Öðrenmek için uðraþtým;
Kitap yazdým hece hece.

Sýrat koymuþlar adýný,
Hoþ görmüþler; icâdýný
Kopar; düþer cehenneme,
Yetiþtirmeyen kadýný.

Kadýn toplumun anasý,
Anlatýlmadý; olasý,
Ýnciltip kýrmadan onu;
Yetiþtiren; kadýn has’ý.

Yaratýcý tekdir ama,
Tamamla demiþ kadýna,
Halife yaratýcak; ya,
Kadýn der gibi; adýna.

Eðer bir gül ise kadýn;
Kokusu; Resûldür; Yað’ýn.
Gülden çýkar ya; gülyaðý;
Gerçek ana; gül yýðýný.

Var kýyasla sen bul artýk,
Laðým suyu ise atýk,
Ondan da yað çýkarýlýr,
Hangisi çok kalabalýk.?

Cumhuriyet kadýnýysa;
Bir de örnek ana ise,
Bilinçli, tam; Müslümandýr,
O’nu kapsayan imandýr.

Hacý Ýlhan Çaðlý; garip,
Namus iþi bir acaip,
Kul hakkýdýr; A-dan, Z- ye.
Edebe çýkmalý; sahip.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)

































6/5/2017

Bakmam Allah etmesin; gayrýnýn kýsmetine,
Þiir hayal olunca; sýçrýyorlar; metin’e.
Damdan düþeni bilir; gene damdan düþenler,
Gönlü aþk ile yanan; aranýyor gülþenler.

Bilemem ne haldeyim; aþk deyince gönülden,
Gül bahçesinde doðdum; ayrýlamam ki gülden.
Her güzele bakýþta; gene seni görürüm.
Böyle uzayýp gitsin; senin aþkýnla ömrüm.

Kýrýlan yaprak da var; ayaðýmýn altýnda,
Ama asildir zaten; çiðnenen bir altýn da.
Geçerlisi niyettir; Allah katýnda bile,
Allah diyen iþlemez; günah’ý bile bile.

Hacý Ýlhan Çaðlý’nýn; noksanlarýný gören,
Ýbret alýp düzelse; din’de yapýlýr tören.
Hepimiz bir olunca; kýnamalar kaybolur,
Güzeli arayanlar; Allah katýnda bulur.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)








































6/5/2012
Altý mayýs hýderellez gününüz kutlu olsun.
Aþkýn cilvesi böyle; gönüller susuz kalýr,
Naz’a yatar sevdiðin, iþtiyaký çoðaltýr.
Bir tek ben’im demez mi? Gönlüne giren sevgi,
Daha gerçek ne olur? Her þey onu demez mi?
Bir bütünü tamamlar, hasretle dolu ruhlar.
Aþký maddeye döker; anlamayan güruhlar.
Mecnun neden reddetti? Leyla’yý istemedi.
Leyla olmuþtu zaten; artýk bendesin, dedi.
Sevdiðinle ayný hâl; kâlbinde bir olunca,
Allah ahlâký ile ahlâklanmak; bu bence.
Canýndan çok sevdiðin; senden hiç kýrýlmasýn,
Demek deðilmidir aþk? Canýn hiç sýkýlmasýn.
Hacý Ýlhan þimdi sen; bu aþký beyendiysen,
Önce paylaþmayý bil, eðer nefsi yendiysen.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)

























5/5/2017

Kin ve nefret; su olsa; sevgi; yað gibi olur,
Karýþmaz; þayet asla. Din’i; tam olan bulur.
Ruh’a aittir sevgi; noksan sýfat gerisi,
Nefse ait olanlar; ancak madde sevgisi,

Ruh ezelî, ebedî. Dönüþü Tanrýyadýr.
Madde; dünyanýn malý. Gene dünyada kalýr.
Zaman ve mekân yoktur; sevginin yapýsýnda,
Öðle kutsaldýr ki o; ömür; az; kapýsýnda.

Huzur ve sükûn; sevgi. Huzursuz dünyamýzda,
Çabayla elde olur; yoksa hep; rüyamýzda.
Ýnsanýn saadeti; toplumuyla birliktir,
Sevgiyle kucaklaþmak; saðlýktýr, diriliktir.

Hacý Ýlhan Çaðlý’ya; sevgiyle öðrettiler,
Sevgisiz Cennet olmaz diye; tembih ettiler,
Gelin; kardeþ olalým. Seviþip sarýlalým,
Kimseye yaramadý; bu güne kadar; ÇALIM.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)


























4/5/2017

Uðraþýlýrsa eðer; evlât, millet öðrenir,
Allah yolunda mutlâk; gidilmesi gerekir.
Hýdýrellez doðumu; sevgili Peygamberin,
Taþ yerine otursun; doðrularý öðretin.

Eski yirmi üç nisan; kutlu doðum haftasý,
Eskiyle yenisinin; on üç gündür arasý.
Hesabý gayet basit; on üç günü ekleyin,
Hýdýrellez günüdür, doðum günü; belleyin.

Ýnsanlýða Rahmettir; on sekiz bin alemde,
O’nun þefaatýyle; insan kalmaz elemde.
Selât-u- Selâm olsun; Âlemlerin sultaný,
Çekme elini bizden; yaþýyalým sýrat’ý.

Dilimiz döndüðünce; tercüman oluyoruz,
Bayraðýnýn altýna sýðýnýp; doluyoruz.
Rabb’im kabûl buyursun; iyi niyetimizi,
Týrnaktan ayýrmasýn; kör þeytan etimizi.

Hacý Ýlhan Çaðlý da; kul olmanýn yolunda,
Allah yolunda olup; hep birlikte olun da;
Sahip çýkýp bu dine; sýtk ile sarýlalým,
Vatan, Millet aþkýyla; yoðrulup, karýlalým.

H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)



































4/5/2016
Rabb’in günleri ayný mý? Neden mevsimler, aylar var,
Her günün hikmeti baþka; saniye þaþmaz olaylar.
Yirmi bir Mart; kuþlar gelir, ot çýkar yerden belirir,
Her gün güneþ baþka yerde. Cemreleri; alem bilir.
Günü gününedir Rahmet; akledip; düþün! Bizahmet.
Her anýn ayrý bir kutsal; göklerden iner merhamet.
Eþref saat var derlerdi; kutsiyet ayrý deðerdi.
KADÝR son on günde dedi. Çok bilenler? Yýl’a serdi.
Adam sende dedik geçtik; bizler böyle gördük, bildik.
Oruç tutun denilince; oturduk bir güzel yedik.
Yaz demedik kýþ demedik; gerçekleri aramadýk,
Allah’a kul olmak için; nasýl olmalýydýk; SADIK.
Bakýn ey din alimleri; Kur’anda vardýr bir yeri,
En azýndan dinleyiniz; hubesinde, Peygamber’i.
Zilhicce’nin on’u dedi; Kurban bayramlarý için,
Bozmayýnýz bunu dedi; nedir bu aymazlýk, niçin?
Hacý Ýlhan Çaðlý gördü; iþaret etti Peygamber,
Yeri, göðü, yarattýðý gün diyordu; gelen haber.
Koyun taþlarý yerine; gerçek islâmý bulalým,
Yeter artýk çekilenler; kalksýn bizden bu bunalým.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)








Sosyal Medyada Paylaşın: