Bu sabah Çocuk kalbime yenildim. Hiç uyanmak istemedim yarýndan. Dua ettim, Yine bir bez bebeðim olsun, Ve karnýný doyurmak istedim geçmiþin. Dün karýncalar dövmuþtü beni. Bu günde Tanrý unutmuþ olmalý yüreðimi. Anlayacaðýn Paslý bir çivi gibi Yaþýyorum hayatý. Yalnýz... Ve yapayalnýz...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.