Seni Özlüyorum Anne

Yetimliðimi mahzumluðumu,
Hissettirmemiþtin bana.
Hep yanýmdaydýn.
Bazen dost ve arkadaþ,
Bazen de baba ve sýrdaþ
Yada dualarýnla yoldaþ olurdun.
Gözün gibi korurdun,
Korurdunda,
Büyüdüm artýk.
Býraktýðýn gibi deðilim.
Ýçimde fýrtýnalar kopuyor
Umutlu bekleyiþler
Alabora oluyor.
Hayallerim, dibe vuruyor.
Ruhum, bedenim acý içinde

Kýyamazdýn,incitmezdin
Senden sonra,
Lime lime edip,
Acýttýlar canýmý.
Saf çocuk dünyam
Kapkara lekelendi.
Bilmedin görmedin.
Ne hallere düþtüm
Sokaklarda yattým.
Sahilde sabahladým.
Kovuldum sövüldüm.
Açtým,açýktaydým
Kimse sahiplenmedi
Akraba oldu akbaba
Hayat,fýndýk kabuðuna sýðdýrdý
Sen yoktun
Yoktun ki anne.

Sarý kuzun Necat,askere giderken,
Gidip gelmemek, gelip görmemek var
Demiþtin
O geldi sen görmedin,
Sonra,oðlunda gitti yanýna 
Buluþtunuz mu anne ?
Hasret giderdiniz mi?

Ben ve aðabeyim Cevdet
Tutunmaya çalýþmýþtýk hayata
Olmadý olmadý

Eðilmedim bükülmedim
Kimsenin elini öpmedim
En çok kendimi hýrpaladým
Kendimi paraladým
Neden erkenden gittin annem?

Evlendim, mutluyum.
Tam senin istediðin gibi
Bir eþim oldu
Sabýrlý kanaatkar ve seven
Gözlerine bakýnca huzur bulunan
Tek mutluluðum da buydu
Hayatta/Sonra
Çocuklarým oldu boy boy
Olsaydýn ne severdin onlarý
Muhammed, Fatma ve Zeynep
Yaþama gayretime sebep

Ayný tabakta yediðimiz
Bir tas çorba
Baldan tatlý olurdu
Sen bir kaç lokmadan sonra 
Çekilirdin ya geri
Sorardým, doydun mu anne?Diye
Siz yerken doyarým
Derdin de anlamazdým,
Þimdi anlýyorum 
Çok iyi anlýyorum.
Evlatlarýmýn yüzüne bakarken

Duan olmayýnca
Gücüm yetmiyor anne
Bazen öfkeleniyorum
Gözlerim doluyor
Kendi kendime hayýflanýp
Duvarlarý yumrukluyorum
Ellerim kan içinde
Haksýzlýklara karþý çaresizim.
Er belli deðil kahpe belli deðil!
Ne biçim düzen bu !

Derdin ya okuyup,
Büyük adam olacaksýn
Teyyare uçuracaksýn!
Uçurtma bile uçuramadým
Yani annem
Bir baltaya sap olamadým.

Yanýmda olsan výz gelir 
Týrýs giderdi her þey
Ardýmdan ettiðin dualarý
Ve seni özlüyorum.
Fatihalarým ulaþýyor mu anne?

2015 #erdemli #þiir #anne
Sosyal Medyada Paylaşın: