Sýzý ince Düzümü ters eden Kopuk Karmaþýk Durmaz bir baþ dönmesi Gerisi gelmeyen Baþý bodur Ýçi bulanýk Ýçimi huzursuz eden Kendimden uzak Günüme yakýn...
Aðlayan gün aðartýsý bu her sabah Ruhumu içinden kemiren Bilincimin kayýp bilinci Bilinçaltým çamur Suyu içilmez bir iç sýkýntýsý Önüm arkam saðým solum Gözüme düþen ufuk koyu bir karartý Labirent bir yol ayrýmý Geleceðim yollarda kayýp... Sýzlanmasý boþuna sanki bu kez Yolumu aydýnlatan lambalar kýrýk Umutlanmasý boþuna sanki bu kez Yolumu açan levhalar kayýp
Niyedir bilinmez Bilincim de geçmek bilmez bir diþ gýcýrtýsý Aydýnlýðýmý kaçýrdýlar diye belki Ruhumun üstündeki yorgan karanlýk Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.