Sensizlikten candan bezip yandý gönlüm, Yanýp tutuþurken mum gibi eriyip söndüm, El insaf eyle garip kula bir nefes, ses ver yar, Yaþýyor görünsem de kabir azabý çekiyor ömrüm.
Çok sevdim yaradan yokluðunla imtihan ediyor, Dayanmak zor olsa da sýnavýn bu kulum diyor, El insaf eyle garip kula son kez gel sarýl yar, Ýnan seni nasýl özlediðimi oda çok iyi biliyor.
Bu dünyada nasip deðilse seninle kavuþmak, Son dileðimdir beraber mahþerde buluþmak, El insaf eyle mevlam orasý olsun bize son diyar, Sen büyüksün rabbim nasip et karþýlýklý bakýþmak.
Zafer Özcan-(07.05.2017)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.