A Y B Ü K E

AYBÜKE
Yüreðimin yüreðine bakýþý,
Bir sel oldu, durulmuyor Aybüke.
Asýrlardýr aþýlmayan yokuþu,
Týrmanýyor, yorulmuyor Aybüke.

Hasret tuzak, vuslat þafakta pusu,
Gam bedenin, yürek aþkýn tapusu.
Her yüreðin vardýr elbet kapýsý,
Sevilmeden girilmiyor Aybüke.

Aþk yurdunda derman zayýf, dert þiþman,
Sevilen bin piþman, seven bin piþman.
Sevenler hasreti bilse de düþman,
Vuslat hayra yorulmuyor Aybüke.

Sevda adlý dilber ne senet, ne çek,
Gel sende bu derdi ciðerine çek.
Tohumu topraða ekilen çiçek,
Sulanmadan derilmiyor Aybüke.

Sana derken hediyesi kaderin,
Hediye ummuþsun, manasý derin.
Halý niyetine bu dünya yârin,
Ayaðýna serilmiyor Aybüke.

Bir hediye buldum baktým kamama,
Koþtum fetvasýný sordum imama.
Çýkarýp göðsümden verirdim ama,
Kalp hediye verilmiyor Aybüke.

Nice taþ duvarlar yýktý bu taþkýn,
Sana dokunmadý gözlerim þaþkýn.
Gördüm ki kendinden geçmeden aþkýn,
Menziline varýlmýyor Aybüke.

Bu yangýnla dað çaðýrsam dað gelir,
Suyu aþkla ansam, su kýymet bilir.
Bilirim ki insan ölse dirilir,
Aþk ölünce dirilmiyor Aybüke.

Seyit Osman AKYÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın: