MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Mevsim Döküşü
Nezahat Yıldız Kaya

Mevsim Döküşü




Issýz tepelerden gün sýrtý dönüp gitmekte
Aðýr yenilgilerden yine yorgunum anne
Göðün boþluklarýnda kuþ sesleri yitmekte
Altta sular çaðlýyor bense durgunum anne
Telaþým eðri büðrü sadrýmda koca duvar
Gör bak muhtacým sana gitmeseydin ya, ne var


Hüznümü kucaklayýp, genzimde gül yanýðý
Haleti ruhiyemle göçmek istiyor ruhum
Gözde bulutlu bakýþ yaðmurlarýn sanýðý
Rüzgârlý havalardan kýrýlgan ve mecruhum
Ýçimdeki sessizlik açýlýr perde perde
Bir hüseyni naðmesi dilimde bugünlerde


Kalbime yüklenmiþim rüyalarým düzensiz
Karanlýklar içinde alt üst eder ýþýðý
Soluðumdan ürken can eskir yýllardýr sensiz
Böðrümde derin sancý vurur yüzü asýðý
Mukaddes sofrandaki helal sunduðun aþtan
Durur lokmalar hâlâ avuçlarýmda taþtan


Dünümü yýða yýða bugüne gelen yaþam
Kül rengi iklimleri yarýnlara taþýyor
Düþlerde yokken hüner ’bitti’ dediðim meram
Dýþarda akan hayat kýyýya yanaþýyor
Gel annem, tedirginim ’omuzlarýn gergin’ de
Gel ki, kaybolsun dalga arandýðým enginde


D’üþüyor hayalimde cemre yüklü baharlar
Doðup batan güneþle üþüyorum ansýzýn
Aðýr aðýr yokuþu çýkýyorken katarlar
Hazinle uðurluyor yine seni bu kýzýn
Sen, beni býrakýrken baki kalan âleme
Ara sýra elimden tut býrakma eleme...


Nezahat YILDIZ KAYA

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.