Seveni sevenden ayýrýr dünya. Çýrpýnýr kalp yorgun, gonümde yara. Hayal kurup, bakýp taa uzaklara. Ölmeden gülümden uzak kaldým ben.
Þükreden insanýn var meziyeti. Kýsmet imiþ yaradanýn hikmeti. Ýnsana emanet ruhu mühleti. Bir nefesden ayrý galan, tenim ben.
Dünyaya misafir, topraða yolcu. Bu zerre bedenim mevlaya yolcu. Adým adým iner topraða yolcu. Allahýn hikmeti, garip kulum ben. Fatih Özkan 06.05.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.