Hiç kýrgýnlýklar biriktirmedim
hasretine karþý.
Bu yüzden çoðalmadý öfkelerim.
Ýçimin derin vadilerinde yankýlanýp
kendine dönen bir çýðlýk oldular her zaman.
Sevdanýn,
o ele avuca sýðmaz haþarý sarhoþluðu dahi kusturmadý onlarý ,
güçlendirmedi.
Ki ;
öfke dediðin sevgili,
içinde yalnýz beni öðüten bir deðirmendi.
Aklýmýn salýncaðýndaki döngüde sallanan ,
altý yaþýndaki
aymaz, çocuksu sitemlerimden baþka,
elimde avucumda kalan bir þey yok .
Ne bir öfke, ne kýrgýnlýk.
Sýfýrý tüketmiþ bir müflis gibiyim sanki.
Ýyi ki gönlümün kepenklerini indirmeme engel sevdan var.
O da olmasa,
yürek doyamadan gidecek olmanýn telaþýnda inan ki..
Çýnar GÖLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.