elden bir þey gelirmiþ edasýyla karýþýr dururum bir halt gibi hayata
ufka açýlan pencerem kapalý olsa bile...
uyutuþta geçip de sinsice giderken zaman
nemrut suratlý
karanlýk gecelerin art niyetli kara peçesi
senlik adýna
cendere gibi sýkýp da durur yüreðimi
öyle ki sanki bir ölü topraðý
felaket zinciri bir tutku sabahý
koptun
yutamadým gitti fitne dolmalarýný
pranga’m
on dört yýlýn kahýr dolu tecrübesi
içimde bin bir Lerzan
kopuþta çýktý fýtratýn
ve aslýna mahkum davranýþýnýn burgusu
söküþte gittin içimin içine olan tutkusunu
illaki miras kaldý bana iliþkinin kuþkusu
bir nisan yaðmuru gibi
Lerzan’ýn soldurdu yüzümü
denenmeyen duygularýn mý kaldý ki
yüreðim bir çöl parçasý ruhuma çöken aðýrlýðýn býkkýnlýk
haltlarýn görünüyor aralanan perden den
daðýnýklýðýnda savrulan duygularýný iblisi bir esinti mi getirdi ki
ona meyilli sedayý
kaybetmeyi göze almak sana hiç batmadý mý ki
bu ters olgu çömelmiþ yüreðine
dudaklarýnda geçmiþ anlar anlamadýn ki neye açtýlar
illa
o anda gelen kurgu çürütüyordu kuþ çýrpýntýlý yüreðimi
ancak ki bu sebepten
ruhsuz bir biçim düþer diye ortamdan sýkýlýyordum
ve sen içimde ki lerzan sen
hissede bilseydin yüreðimi illa ki yakalardýnýz benliðimi
þimdi sevinin son damlalarý adýna
senden kopan bu yüreðe sakýn iliþme boþu boþuna
seni en iyi sen bilirsin muhakkak
uyudukça nelerimizi çalmadý ki kaçýþta zaman
olgu kendi özüne hýyanet eden bir Çýfýt ruhun resmiydi
ve ýlýman dudaklarýma uzanýp toplanmalýydý yüreðin
senden arta kalan nifak daha hala içimde çýrpýnýyor
çýkara endeksli bir usun karýþýk dürtüsü müdür ki aþk
hiç olmaz yerde açýk veriþte durdunuz
hep boþa çekiþte kaldý kalbimiz ki artýk yorgunuz
lerza
son deminde namerde teslim oluþta bitti sevgin
kendi ipini kendi çeken idamlýk bir mahkum gibi
her an öze ters haramda kaldý gözlerin
her hareketinde de tam kalpten vurulan bir ahu gibi çýrpýndým
oysa ki külhan yetimi idi hep þu garip gönlüm
aramýzda kuruyan bir yüreðin katýlýðý
nankörce noktalanan kaçýþýn bu son sendromu idi
sevgimizi hayatta ki sorumsuzluðun sonlandýrdý
duygularýn uçtuðu o kara günün sýrrýný derdest ettim
sen çok iyi bilirsin ki
hayat kendi oyununu oynar ne yapsan etsen de
Hakkýn da en sonunda bir bildiði var elbet ki
yaptýklarýnla hep eþtir ömrün
seni hak adaletin terazisine teslim ediyorum
boynunda ki yaftayla senin gibilerle
asýlýp da çek bakalým hata dolu kayýðýnýn küreklerini…
(05.05.2017) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!