varken yok gibisin yokken daha çok var

sancý var yüreðimin en derinlerinde
en dip köþelerinde
dalamýyorum, boðulmaktan korkuyorum
kendi içimde

tüylerim ürperiyor
yok yok hayýr, korkma
ürperen tek þey tüylerim
yürekten geliyor nasýl olsa
býrak da ürpersin

nefesim kesiliyor adeta
oysa astým da deðilim
sensizlikten hep
çaresizlikten

hayat mý daha zor yoksa çaresizlik mi diye sorsalar
ben yine sensizlik derim
sensiz yüreðim
sensiz
yürek

ne de zor þimdi yokluðun
ama varken yok gibisin, yokken daha çok var
araftayým
arafta denmez ki buna

kaybettim kendimi
bulamýyorum
yol göster bana
Sosyal Medyada Paylaşın: