Hayatýma kasten giren yalnýzlýk cirit atýyor þimdi saçlarýmýn suça teþvik eden kývrýmlarýnda ve dibe vuruyor gözlerimin kýyýsýnda ölmeye meyilliymiþ gibi oysa kendi zincirine bile hükmedemeyen nefesini
bile soluyamýyorum benliðimde bu yüzden eskisi gibi deðilim artýk biraz yýlgýnlýk biraz kýrgýnlýk biraz da yorgunluk olunca umarsýzlýk diz boyu oldu kendime bile bakmaz oldum olur biter geçer gider diyorum herþeye gözü kapalý yutkundugum
þeylerde oluyor illaki canýmý yaksada olup bitmeyen geçip gitmeyen þeyler her ne kadar zor olsada zamanla onada alýþýyor insan uyku konusunada çok takýlmýyorum artýk uyuyunca geçmeyen þeylerin olduðunu anladýðýmdan bu yana ne gelmeyen geceye isyan ediyorum ne de olmayan bir sabaha çünkü adýna ’Hayat’ dediðim geçmiþime dönüp baktýðýmda bu halde olmama tek sebep diyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
Siir_yureklim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.