Efkar

Bu gece gözyaþlarý,
damlýyor soðuk duvarlara,
hava karanfil kokuyor;

Güveler, kül rengi saçlarýnda dolaþýrken,
gümüþe çalan þafak doðarken, bir gölge,
sessizce aðlamaya meyili bakýþlarla,
izlerken,
yýkýlan,
tapýnaklar kýzýla bürünürken.

Gizli, dualar okuyan peri kýzý sesleri,
yankýlanýrken siyah ufuklara,
turuncuya bürünen dolunay hüzünle,
yansýrken mezar taþlarýna.

Þair;
gözleriyle topraðý okþarken,
nefesi buharlaþmýþ zemheri soðuk,
menekþe, karanfil üzerindeki þebnem.

Gök gümüþ, alaca karanlýk nokta,
bir mezar taþý üzerinde isimsizlik,
nehir gibi akmakta boðuk ýþýltý,
hilalýn son batýþýnda...



...
Sosyal Medyada Paylaşın: