UYANDIRIN KÂBUSTAN
Dilim el vermez söylemeye
Uyandýrýn kâbustan
Daha genç yaþým
Onuda almayýn benden
Bir kaza dir yaþadým düþtüm hasta
Geçer dediler yarýstým zamanla
Gelip gitti aklým musulla taþýnda
Uyandýrýn kâbustan
Karmakarýþýk kafam allak bullak
Dur durak bilmeksizin koþturmak
Dalmýþým gitmiþim yoruldum yavaþlasak
Can benimkide uyadýrýn kâbustan
Çizgi çizgi yaðmur yaðar üzerime
Dünya iþi için deðmez kimseyi üzmeye
Kirlenmiþ dünyayý temizlemeye.
Gücüm yetmese de uyandýrýn kâbustan
Kader deyip gidilecekse bu diyardan
Sen deðilsin bu alsýn canýmý yaradan
Varsa içinizde arkamdan atýp tutan
Gelmesin istemem uyandýrýn kâbustan
Tabipler baþucunda toplanmýþ arar çare
Mucize gerek yada bir kurtuluþ zaferle
Bu bekleyiþ sabýrsýzlýk çok zor niye
Ne olur artýk uyandýrýn kâbustan
Uyandýrýn beni kâbustan
Uyandýrýn .
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.