MEMUR-SEN
Geçmiþi düþünme geliyor ezilesi,
Mehmet’in olmamýþ, hiçbir zaman gecesi
Akif’in bitmemiþ, ömür boyu çilesi,
Ýnan biz kimiz ki, sadece toz zerresi.
Sendika da açýlýr gönül penceresi.
Olmak istersin daðlarda, rüzgarýn sesi,
Bazen de olursun sahilde, kum tanesi,
Hissedersin o zaman, aldýðýn nefesi.
Hiç durmaz çalýþýr, baþkanýyla üyesi.
Onlarda ki tek aþk, hak arama gayesi.
Kibir yok hiçbirinde, er olma payesi,
Sonumuz hayr, birdir hepimizin kýblesi.
Gündüzler yetmez bize, az gelir akþamlar.
Memur Sen oldukça, inmez gökten bayraklar.
Engel olmadý bize, daðlar ve ýrmaklar.
Dik duruþun adý, bizdeki sendikalar.
Bu öyle bir dava ki, sýðmadý kabýna,
Atýldý tohum, Anadolu’nun baðrýna.
Artýk ne yapsýn bu dava anlamayana.
Zillete düþmediysen, baksan þu cihana.
Memur Sen’dir gör onurlu duruþun özü.
Doðruluk düsturumuz, biz söyleriz sözü.
Gaflete düþersek eðer daðlansýn gözü.
Ali baþkanla olmuþuz, memurun yüzü.
Bir üyenin vebali omuzlarýmýzda.
Gece gündüz yollarda, yatsa meydanlarda.
Gitmediðimiz bizim deðil, topraklarda.
Akýbetimiz belli, akabe yollarda.
Araf a düþmem, cennet verseler dönemem.
Esaret bahçesinde gül, asla istemem.
Sonu cehennemmiþ, namerde ser eðemem.
Özümüz doðruluk, batýla hak diyemem.
Sadýk KARADEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadık KARADEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.