heyhat ki
hep yüreðinde ters döndürüldü hislerim
o sensin yürekten söküþte atýðým
nankör limanlý kadýn
ýrmaðýnýn o kuru yataðýnda
ben ikliminin beþinci mevsimindeyim
ruhuma lavlarýnýn seli yok edercesine dökülür
gönlümse ayna gibi düþüþte bin parça
ellerim boþlukta
beklerken ellerini boþu boþuna
sevgimi geçmiþ o karanlýk mazinde kaybettim
ve tam vaktindeydi bu kaçýþ
yüzsüzlüðünün peçesi aralanýrken
deðerlerini bitirdiðin tüm hayatýmýn
son nefesi daraðacýnda sallanýr
gecenin karanlýðý tüm karalarýný döker içime
saflýðýma sýðýndýðýn
aptallýðýmýn kör gözlerine yanarým
ömrüme çakýlan onca kazýða raðmen
gönül isyanlarýmýn
gönderine býraktýðý insanlýðýma þükret
tan vakti doðmak için
senli gecelerine veda ederken
nefsimi yasakladým o donuk bedeninden
yalnýzlýðýmýn sýkýcýlýðýnda ilahi adalete sýðýnarak
illa ki
sen sende küçülüp yok olana dek
bense menzilimi çok evvelden alýrým
saðýrmýþ ve de ruhsuzmuþ meðer tüm odalar
yaþanýlanlarý ne tez unuttular ki
bir gönlü çýkardan koparýp da anlatamadýlar
atin hayallerimin çok gerisinde kaldý
taþ toprak ile aðaçlar ve kuþlar hisseti de
sen inkar ettin tüm yaþatýldýklarýný
bak þimdi omuzlarýmda vefa dolu bir güvercin yatar
içimi kanatýr
boðazýma oturur yutturduðun zamanlar
ellerim gök yüzüne doðru için için aðlar
istikbalime ait tüm umutlarým
ayaðýnýn altýnda ezildi
nankörlüðün bile hiç uymuyor o satýlýk ruhuna
dökülüyor yürürken yüreðinde ki kirler
bari eteðini topla da
sana benzemesin kirine de bulanarak masum kýzlar
nefretimle beslerim boþ geçen duygularý
gel gör ki arpacýðýn göz kapakçýðýmýn üstünde de
kezzapla örtüm üstünü
bir þey zannediþte sinekler konmasýnlar diye
oysa ki senli anýlar bin kez ölmeye mahkum
ki ben bunca azaptan ve ihanetten anca kurtulurum
sen de kendi kendini imha edeceksin
muhtemel ki bataklýðýna vardýðýn ilk anda...
(03.05.2017) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!