AYRILIK KAPIYI ÇALARKEN...

Son tren kalktý artýk, ben neyi bekliyorum
Üzgünüm.görme diye gözyaþým saklýyorum

Son sesleniþler bunlar, duy sesim kýsýlýyor
Izdýrabým uzarken ,umudum kýsalýyor

Sanma eller ben gibi her derdine katlanýr
Yârini terkedenler, aðyarla tokatlanýr...

Son demler yaklaþýyor, tüm uðraþým ondandýr
Hüzünlüysem bu kadar, korkum acý sondandýr

Bunca yýlýn hatýrý nerede göremedim
Yâr cefaný çektim de, sefaný süremedim

Yine de oku diye þiirler yazýyorum
Mürekkeple, satýra kalbimi kazýyorum

Kederi nakýþlarken, þair oldum nerdeyse
Iþýklar kapanýyor ,ya bize son perdeyse !


Ayþegül Bahçeci
02.05.2017 Ankara










Sosyal Medyada Paylaşın: