Hoşça kal aşk...
akþam þarkýlarý kuþanýrdý
narin bir yaz gecesi yangýn aðustos
nice uçmaklara varýrdý sýrra kadem basýp ey
lüle göçkün aþklar sokaðýnda farýyan kuþlar
gülüþü güz þarabý, bakýþý temmuz
ah çýdam gülü kabaran deniz
þarkýlar sustu artýk
adem ufkumuz
þimdi
uzak hatýralarýn merhametine sýnanýyor
býçkýn rüzgârlara kafa tutan güz
sen gül, dedimdi bu aþk taþýmaz ikimizi bir kalpte
koruganlardan geçip gelmiþtiniz ve
elleriniz bir devrimi kotarmaya teþne
daðlar daðlýyordu ve o ezeli giz
bir istifham gibi iki büklüm:
emreyleyin kulunuz...
der/in
hoyrat koparmadan lalezarýn gül sühanýný
iki kadeh þaraba bakar dilimize bulaþan sýðlýk
yun arýn kederinden kalk gidiyoruz
demeden mecburiyet zabitleri
akþam trenleri homurdanmadan
kampanalar çalmadan kulaðýmýzdaki
küpe çiçeklerini,
duyunuz:
ben bu çýlgýn süremde sarhoþ olmazdým ya
dillerin söz eðirdi, gözlerin girdi kanýma
çal þimdi müzeyyenden bir hicaz gibi
"hoþça kal aþk" diyen güftenizi
unutulsun ne varsa
sen ben ve deniz...
*
Köyün Delisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.