yarým kalan yollar býraktýk..ardýmýzda
bir elin sessizliði
bir dilin küslüðünden sesleniyorum sana
duy beni..
ayrý geçmeyen bir günümüz dahi yokken..yýllarca
sayfalar deðil
takvimler düþüyor duvarlardan
ve ben
yalnýzlýðý
pembe duvarlara asýp
gözümü kýrpmadan
yanan sigaramýn yanýnda..bedenimi býrakarak
küle dönme pahasýna
gözlerimden çýkýp
göðe çekiyorum kendimi
yol uzun
zaman dar
tek tek ayak uçlarýmla basýyorum yýldýzlara
üzerinde umut yazýlý ipi kopmuþ uçurtmalar çýkýyor karþýma
tutmuyorum
tutunmak istediðim umudu arýyorum içlerinde
bulamýyorum
bulamýyorum
aramak zaman kaybý
ama yol uzun
zaman dar..biliyorum
elinde kalpli kahve kupasý
gözlerin pencerede
yeþilinden anlýyorum
sensin
gireyim diyorum
gireyim içine
bak
ben geldim diyeyim
ama gitmiþsin sen de
benim sana geldiðim gibi
sen de gitmiþsin kendinden..