kocaman gözlerle camdaki buðudan bana bakan sen... gülme bana öyle. ben de bilirim uçurtma uçurmasýný, salýncakta sallanmayý, ip atlamayý, elimde elma þekeriyle kaydýraktan kaymayý. ama... ama annem dedi ki; sen artýk büyüdün, gir içeri! ütüyü yap, bulaþýðý yýka, evi topla... tamam... yapacaðým ama, boyum yetmiyor ki ütü tahtasýna. n’olur anne, izin ver, bir gün olsun ben de çocuk olayým. izin ver, daha sonra ’anne’ olayým!
SERAP ÖZALTUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.