Özlem ektim gönül bahçeme Sevgi serptim gübre diye. Sen geldiðin gün Gönül bahçem þenlenecek Kuþlar bir baþka ötecek Nihayetsiz dertlerim sona erecek Senle olacaðým Senle dolacaðým Yine yine senleneceðim Ýnan gülüm Sen geldiðin gün Gönül Evimde Yaþanandýr düðün Seni,küçük amortilerle paylaþamam Sen hayatýmýn En büyük ikramiyesi olacaksýn Senin içindir Bir güfteye onca þarkýlar Senin içindir Dünyaya hoyratça,baþkaldýrýþlar Seni bulduðum gün gülüm Umutlarýma kýna yakacaðým Mavi akþamlarýmda uçuþan Siyah Martýlarý Kara sürgünlere göndereceðim Ýnan gülüm Sen geldiðin gün Gönül evimde Yaþanandýr düðün
Sen Ah sen... Bir hissedebilsen Bir görebilsen Senin için çarpan kalbin Rihter Ölçeðine göre Kaç þiddetinde Olduðunu bir bilebilsen Sen gülüm Bir denize kaç dalga sýðarsa O kadar çoksun O kadar varsýn Dipsiz kuyuya atýlan taþlar gibi Ruhumun derinliklerine Akýtýðým yaþlar son bulacak Ben varya ben Yedi rengin içinde Siyaha mahkum edildim Yokluðunda Hep ama hep Düþlerde yaþadým mavileri
Kahve fallarý açtýrdým Ýskambil kaðýtlarý sýraladým Medyumlarýn tarotlarýnda Burçlarýn yýldýzlarýnda Ýnan gülüm Hep seni aradým Bir bulabilsem Koklamaya kýyamazdým Biblo diye Gönül vitrinime yerleþtirirdim Dokundurmazdým Seyrettirmezdim Ýnan gülüm Sen geldiðin gün Gönül Evimde Yaþanandýr düðün Gel artýk Gel de bitsin bu hüzün Bitsin bu özlem.
Ruyabahcesi
www.duygulokali.com’dan esintiler 13.01.iki000yedi Sosyal Medyada Paylaşın:
ruyabahcesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.