SEBEBİM SENSİN

Acýyý yatýþtýran gülüþlerin dudak kývrýmlarýnda,
Çözdüðün saçlarýn tel tel düþlerime baðlý,
Ýçime akýttýðýn her sevgi sözcüðün soluðumda,
Tanrýnýn yanýma uðramadýðý bir anda,
Tenini yalayýp bana ulaþan rüzgarýn,
Bedenime karýþýp beni yeniden yaratmakta.

Þimdi ben bu sislerin arasýndan nasýl sýyrýlacaðým,
Bundan böyle hiçliðin hükmünü sürdüremem,
Anlamsýzlýklara anlam yüklemeye çalýþýyorum,
Tiril tiril titretirken ciðerime iþleyen rüzgarýn,
Týrnaklarýmla sana gelecek tüneller kazýyorum.

Sen olmayýnca yaþam iyi durmuyor üzerimde,
Kutsal bir ikon gibi sol göðsümde dudak izin,
Laf dinletemiyorum ýssýzlýðýma,
Kalabalýklarýn gürültüsünde.

Nesneler bir giyiniyor bir soyunuyor göz ucumda,
Dikiþleri atýyor yaþam elbisemin,
Ne zaman yüzümde yüzün belirse,
Okþamak için aranýyor ellerim.

Sebebim sensin, göçmen kuþlar gibiyim,
Çözülmese kollarýn iki de bir boynumdan,
Böyle yarým yamalak kalmayacak umutlarým.


Esel Arslan
2008-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: