Saatin Beşi

Sý/zým sýzým sýzlýyor gönül t/ellerim...

Saatler yine seni b’eþ geçiyor!
Uzaðým senin her zerrene...

Kimki bu deme!
Dakika farký ile kaçýrdýðýn yýllarýným
Can!
Vurgun dargýn yýllar iþte!

kapalý kapý aralýgý gibi degil,
Sensizlik acýsý bu,
savrulduðum kavrulduðum yollarýným!

Niye neden sorularý yanýtsýz...
Kifayetsiz cýlýz her cümlelerim!
Bir sen birde kaybolan
yýllarýma hýncým hýrsým!

Düþme düþlerce düþüme!
Yaðma gecelerime gizlice!
Ben zaten zil zurna karanlýðým
her hecene!

sen gidince ,tekrar kendime gelemiyorum.
Yolculuk uzun sürüyor Kala kalýyorum
Oracýkta.

Hayatýmýn perdesini al’a
Göz pýnarlarýmý kara sevdaya buladýgýn,
Sensizlik sarsýntýsý bu

Dedimya saatim sensizliðin b/eþ’i
Hayatýmýn depreminde.
Enkaz büyük be can!
Yüreðim mahþerin ateþinde
Yanýp kavrulan,
Antalya’nýn eþi...
eþi be caan!

Ayþe Gül /28 Nisan 2017
Sosyal Medyada Paylaşın: