Güneş Misali Sesin
Güneþ misali sesin kutuplara büründü üþüdü
tüm bedenim boynum büküldü kan çekildi
damarlarýmdan kalbim büzüldü yaþam sanki
artýk kuru gürültü kararýndan caydýrmak zor
üzdüm seni sana koþmak isteyen ayaklarým
prangalý ellerim kelepçeli iple çektim bana
gelmeni ama sensizliðin soluðunu çektim
yasak sevdamýn topraðýna gülümün kök saldýðý
bahçedeyim her þey gözüme el ama ruhumla
bütün kalbimle bütün korkularýmý alýp götürdü
rüzgarla gelen kokun huzur doldu yüreðim
bedenim ayaklarým zamanla yarýþta sustuðum
adam yoksun iþte hep bir daha bir daha elim
tuþlarda kursaðým da kaldý sevincim hele o sesin
beni benden alýp götüren idam sehpasý misali
renklerimi söküp aldý dünyamdan acýnýn rengi kara
bana gelmediðin her gün haykýrýþlarýmý duymuyor
kulaklarýn kalbinde bir perde geçmiyor sevgim
çöktüm kaldýrýma dizlerim taþýmýyor beni diri diri
mezera gömüyor her kelimen mutluluðum yaþama
sevincim nefesim terk ediyor bedenimi peþin sýra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.