Yýllardýr el sürmedim yarin gönül teline Ýncinir de kýrýlýr , sabýr diyerek sustum Ne de dokunabildim, ellerimle eline Hala kor yüreðimle ben hep köþeye pustum
Ýçin için aðladým, yaþ akmadý dideden Doldu kadehler taþtý, sýzdý gönül badeden Zamana gücüm yetmez, ömür gider vadeden Yandý yüreðim yandý, ben hep kadere küstüm.
Yürekteki duygular, gün geçtikçe dolaþtý Omuzlarda derman yok, gönül kabardý taþdý Ýman eden bu yürek, tüm zorluklarý aþtý Derin acýlarýmý, ben hep baðrýma bastým
Bir nefes kadar yakýn, birleþmeyecek uçlar Bir yangýn ki derinden, aklý sorgular suçlar Duada ellerimiz, kapanmýyor avuçlar Yaradana sýðýnýp, yürek sesimi kestim
Ruh üflemiþ yaradan, aynadaki resmime Gönül gözüm þahittir , kainatýn ismine Tüm renkler ve çizgiler, huþu eder cismine Geçip koca daðlarý ,ben hep düzlüðe estim
Bir þiir daha aktý, þairin kaleminden Ýnce ince damladý, yüreðin son deminden Ayna olup yansýyan, sýr dolu siteminden Dudaklarda tebessüm , gönüllerde bir sestim Selma Çanakçýoðlu 25 Nisan 2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.