Sen gidiyorsun ya Özlemler de gidiyor peþinden Yangýndan arta kalan virane evler gibi kalýyor kalbim. Telafisi mümkün olmayan Hatalara benzeyen sensin; En çok yüzün kalýyor bende Bir de iç cebime iþlediðim ismin Her þey sana dair burada Yýlgýnlýklar, talanlar, kabir azabý kahýrlar Sen gidiyorsun ya, Sevince benzeyen bir þey gidiyor içimden Derin bir huzursuzlýuk kaplýyor içimi Büyük bir boþluk kalýyor geriye Daðbaþý yalnýzlýklarý bir de.. Ezilmiþ bir gül düþüyor kaldýrýmlara Kalbim üþüyor ve soðuk terler basýyor Þiirsiz ve þarkýsýz kalýyorum Sen gidiyorsun… 2-4-2004(Cuma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
edebiadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.