Beyaz

Hiç anlamadýðým
Bir dili konuþuyor aynalar
Yüzümü taþýyorum yýllar sonrasýna
Kalbimde kocaman bir bavulla
Ýçinde yalnýzlýk kokan duvarlarýmdan geçiyorum
Kaç þehri öldürdüm biliyor musun
Denizinde kýzýl ýrmaklarý olan
Hepsi sen olmadýðýndan...

Bu aralar þairleþtim iyice
Ve her aradýðýmda kendimi
Bir þiirin içinde olmayýþlarý mý ezberliyorum
Çocukluðumun küskün bakýþlarýnda
Kederli bir yüz gezdiriyorum
Sonrasýnda bir çingenenin
bedeninde çýnlýyor sessiz gidiþlerim
Ben ben deðilim artýk
Ve kuru bir yalnýzlýðý ýsýrýyorum
Kolumda izi kalana kadar gidiþinin
Konuþurken dahi
Ne çok susuyorum aslýnda
Dilimin ucunda delik teþik sitemleri emziriyorum
Göðsümden süt kokusu gidene kadar...

Ben yoklugunun
ertesi yalnýzlýðýndan kalkýyorum aslýnda
baþka bir sabaha
Ve kim bilir
Kaç mýsrayý düþürüyorum kanatlarýmdan
Unutmanýn en aðýr tarafýna yeniliyor kalbim
Susmalarým ayrýlýða dahil deðil
þiirlerimde anlattým
Ve sövdüm bütün yanlýzlýk kokan papatyalarý
Beyazda masum deðil artýk
Her þey gibi..

Hani
Gidenler dönmez
Dönsede eskisi gibi olmaz demiþti ya, þairin biri
Söyleyin þimdi o þaire
Bulsun beni
Sonrada unutsun...

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: