Önce; Ceza dedim kendime, Koþa koþa, Çekine çekine çiçekçi. Bir dalýnda gül, Hem de kýrmýzý... Tiril tiril giyinmiþ, Deli yürek, Pek kararlý... Akþam olur ya; kimse görmez... Hava da alaca olur. Hani ne bileyim? Annen balýk yapmýþtýr belki, Yemek sonrasý Gazete üstü, Kapý önü kedi besleme. Denk geliriz... Yada cama çýkar, Sofra bezini silkelersin. Ben gülü býrakýrým kapýya. Sen anlarsýn beni... Eyvah! Yaðmur da baþladý. Neyse geldim. Saçak altý sýðýnak, Tek ayak, Bir diðeri dayanak. Kimsecikler yok. Sokak da çok karanlýk, Sapanla vurulmuþ lambalar. Bu kaçýncý sigaram? Daha fazla üþür müyüm? Ortalýkta kedi de yok. Kapýya da çýkmadý. Balýk da yok anlaþýlan... Pencere de açýlýp, Sofra bezi de silkelenmedi ya; Yuh!.. Proleter alçaklar. Masa ha!... Tamam sakin ol, Dur gitme sabýr. Gülüm dayan. Tek tek sönüyor, Odalarda lambalar... Son bir dal sigaram, Umudum da kalmadý artýk, Tüh!... Kibritim de bitti. Kýz bir aç camýný, Bir ateþ ver bari!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tamer Gençer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.