Gel beni yok sayma.. Ömrüme yoldaş bildigim Sevgi bir yana aşk bir yana. Beni hasretinle oyalama Şehla gözlere sığınan mutluluk adina Yaşam başlı başına bir karmaşa olsada Varlığımı hice sayma.diyorum Ben değilmiyim Hasret yollarını meskeni sanan Mahzun gecenin ortasında. Karanlığa meydan okuyan.
Eğilir ya; Buğday başakları rüzğarın önünde . Ben degilmiyim Yüregine eğilen Seher vakti çimenlerle ağlaşırken, çığ sanılan Ben değilmiyim.
Unutmadım hiç bir ani, unutamadim Mevsiminde veya ikliminde Olgunluga erişip tatlandığımı. Göğsüme mahkum ettim kederlerimi Sen üzülme diye gizledim Ağır gelsede acılarım Bilesin şikayet etmedim. Kurusada tek tek umut pınarların Varlığım daim, kaynaktır sana. Varsa eğer, seni böyle Özünden seven. O zaman beni, unut diyorum. Hatırlama baştan sona Unut diyorum.
G.B.Cantekin 23.04.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cangül Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.