YİNE KALBİM YARALI

Nefret rüzgarlarýnýn
Savurduðu yerlerde
Piþmanlýk ateþi
Kucak açtý gönlüme.

Coðrafyamda patlayýnca
Vicdansýzlýk,
Rahmet bulutlarý göründü
Gözlerden ve göklerden.

Sevgiden kaçan kalplerin
Boynu bükülmüþken,
Kutlu bir sevdaya
Adanýyordu yürekler.

Eller uzanýyordu,
Uzanamýyordu eller.
Ve ellerin sahibine
Teslim oluyordu diller.

Feryatlar doðuyordu her sabah
Tan yerinden,
Izdýrap batýyordu her akþam
Daðlarýn ardýndan.

Yine kalbim yaralý,
Yine bayraðýmda hüsran!...

Ümitsizlik girdabýnda
Boðulurken idrakim,
Dualarýmýn davetiyle
Aydýnlanýyordu sabahlar...

Sosyal Medyada Paylaşın: