Ay sarmalamýþ düþlerimi Hani o ilk çocuksu gülüþlerim vardýr Unutamadýðým hayatýmýn Aþk mýydý gölgesinde uyuduðum bulutlarýn, Yarasanýn kucaðý kadar sýcak Salýverdim gecenin rehavetine kendimi...
Yaðmursu saçlarýný taradým ay ýþýðýnýn Saðýlýrken denizin üstüne mutluluklar. Özlem doludur dudak kývrýmlarýmýn ucu Bir tutuk sevdanýn sonucu Son geçen vapur sireni geceyi ikiye bölen Suskun kaldý umutlarým güvertesinde.
Yaralý bir kuþun kanadý kanar durur Acýlý sesleri duyulur ufuklarýnda Güz baharýna uyanýr mehtap gün ýþýdýðýnda Ýlaç olsun yapraklarý asumanýn. Yalnýz gecelerin yosun kokularýnda Salýverdim uzun bir geceye þiirlerimi Býraktým gecenin rehavetine kendimi...
Behçet Bük 1819/21.4.2017/Eskiþehir 01.30’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.