Mum damlasý bir aþk Göz kapaklarým týrnak kýrýðý bir düþün peþine düþtü Eller semanýn karanlýk gidiþine uzandý Ve oldum olasý Þu bedeni hafifletemedim Taþ aðýrlýðýnda düþtüðü yer ile kalmýþým
Burun ucunu görmeyen o karanlýða Bir daha sokulup Sabah olmasýný dilemenin Bendeki can acýsýný Ancak ve ancak baþýmý koyduðum yastýk buluþuna Acemi olmuþum
Son olarak Omzumu silkerler odanýn günler öncenden kalan kahkahalarý Ve Ben vur duymazlýða veren kulaklarýmý Öyle bir týkýyorum ki Sus/uu böylede susuz götürüp getirmede gelmiþim
Hayat bu renk körü suçum Baharýn geliþi Nisanýn türlü canlýya boðuk seslerini duyurduðu Güneþ ýslaða perdeleyiþine de Kýzmam gerektiðini unuttup hüzne dalmýþým
Yeniden kundaklayýp yaþananlarý Kapý eþine býrakmamýn Bana da Ona da bir sebeplenmenin Aný kadar yalnýzlýk olasý bilmiþim
Omu bulacak bendeki kendi üþüten tenin yoksa benimi yani kýsaca yatalak bir yanýmla sabahlamýþým o aþk ile........... 21-02017 ÝST ZARALICAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.