daha dün gibi
yýllar önce yanan ateþin altýnda soðumuþ
dumansýz
küle sarýlý köz gibi
son sözün sonunda donup kalmýþ
kýyýmsýz
boynu bükük
virgül gibi
nasýl desem
kokusu
o kitabýn sayfalarý arasýnda saklý
sessiz
sedasýz
hüznü soluk
neminden kalan izi üstünde
kuru bir gül gibi
duruyorsun ya orada
durup durup
yýllar sonra
ben buradayým
der gibi
öyle özledim ki seni..