Uzak denizlere göz yaþlarýmýn tohumunu ektim mevsimi deðildi oysa kýþ ortasýnda aþkýn hasatýný biçtim ve o hiç gelmeyecek sevgiliyi bekledim prangalar eskittim hasretinden sen bir lütufdun biçare yüreðime
olmadý yar bana hiç gelemedin o yüzden suskunum dilim lal gözüm kör yüreðim saðýr senden gayrýsýna hangi yöne dönsem karanlýk uçsuz bucaksýz ummanlar ve öyle öylesine sensizimki kutup yýldýzýna ellerimi uzattým avucumda sakladýðým ýþýltýyý o hiç gelmeyecek sevgiliye sundum yani sana sevdiðim ve üþüyen ruhumu tutup hiç gelmeyecek sevgilinin kipriklerine astým... Sosyal Medyada Paylaşın:
Siir_yureklim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.