Nedir dünden kalan yerli yerinde
Savrulup gitmeler asrýn belasý
Yolcu farklý telaþ ayný derinde
Duyguyu taþýyor yürek zulasý
Kimini gam keder etmiþ istimlak
Kiminin ömrüne sevinç müstehâk
Gönül mekanýna eðlen de bir bak
Þimdiki mecnunun var mý leylasý
Aþýðýn yurdunda bülbül atýþýr
Doruk sevdalanýr etek tutuþur
Ruhun cumasýna fani yetiþir
Seyirlik dünyada bir çay molasý
Çýnar ki dalýyla yatkýn niyaza
Hüznün renklerini sürdü ayaza
Leylekler misafir bahara yaza
Rüzgâra direnir ömrün kýþlasý
Gülþende gülüþtü kusur kapatan
Gecenin düþünde gündüzdü yatan
Ýzahsýz hisleri sineye atan
Sýðýnak limanda kalbin mevlasý
Çiçekli basmada solmuþ güzellik
Her ne hâl sebepse kalmadý bolluk
Vefanýn adý var nefisler çöllük
Hayatýn ortasý çile tarlasý
Hýrsýn tarafýnda çýkarlar kurnaz
Asýlmýþ yüzlerde bin bir türlü naz
Öfkenin söküðü büyüyen yalaz
Gittikçe tükendi vicdan cilasý
Çift kapýlý hana gözler pencere
Çapýna bakanýn nazarý nere
Umudu hesaptan yok dere dere
Meþgule alýnmýþ gönül yaylasý
Ýdrake dar vakit akýllar þümul
Durgun çaylar þimdi akandan makbul
Âdemin sofrasý öðütten yoksul
Ne lisanlar düzgün ne de imlasý.
Nezahat YILDIZ KAYA