yazmayı bıraktım

Yazmayý býraktým…
düþünmeyi, sevmeyi, uzatmayý elimi,
tutmayý birini birilerini.
Uykularýmý kaçýrmayý býraktým.
Kederlenmeyi attým ben çöpe.
Kaygýlarým yok yarýna dair.
Nasýl olsa, ne desem
yanlýþ anlaþýlacaðýna kesin gözüyle bakýlan
bir dünyada nefes alýp veriyorum
ve elimden gelmiyor nefes alýp vermeyi býrakmak.
Çok dolusun diyorlar.
Çok dertlisin ve bunalýmdasýn diyorlar.
Ýçimde ve yanýmda olmadýktan sonra size ne?
Derdime ortak olmadýktan sonra fark etmeniz neye yarar?
Ben madem yalnýz yaþýyorum ne varsa bana dair.
Size ne neyi tuttuðumun,
Ne kadar ümitsiz olduðumun,
Ne kadar kederlendiðimin,
Ne kadar kelimelerin anlamýný yitirdiðinin bende?

Evet bunalýmdayým.
Ve evet intihar etmekten korkuyorum.
Ölmekten korkuyorum aslýnda.
Ötesinden de korkuyorum.
Bana itimat etmedin ve kendi sonunu belirledin
diye soracak olmasýndan korkuyorum Allahýn.
Nefessiz kalmanýn nasýl bir þey olduðunu düþünürken bile nefesim kesiliyor
ve ölüme hazýr olmadýðýmý fark ediyorum.
Ne kadar korktuðumu haykýrýyorum korkusuzca!

Bana yakýþmayan kelimeler bunlar.
Ümit vermeli mýsralarým etrafýma.
Iþýk olmalýyým aslýnda.
Can katmalýyým canýný taþýmaktan yorulmuþlara,
koltuk deðneði olmalýyým,
bacak olmalýyým,
ilaç olmalýyým,
omuz olmalýyým,
göz olmalýyým
görmek için gözleri kendisine sorulmadan alýnmýþ bir çocuða.
Ben…
hayat kurtaran ve kayba mani bir dað olmalýyým.
Olmalýymýþým… olmalýyým…dý.
Olsaymýþým iyi olurmuþ…
Ama… ama, fakat, lakin gibi tüm kelimeleri
duymaktan nefret eden birisi kadar
onlara kaç kiþinin sýðýnabileceðinin de denemesiyim aslýnda.

Çok umutsuz görüyorum seni diyenler oluyor.
Tam tersine.
Belleðinizdeki fotoðrafý düzeltiyorum.
Bir dað yok ortada.
Ara ara iþe yarayan bir toprak yýðýný var.
bunu hem kendime hem dünyaya ilan ediyorum.
Sanki bu açýklamayý bekleyenler varmýþ gibi…
Büyük büyük cümleler kurmamayý deneyeceðim artýk.
Çapýmdan büyük iþlere burnumu sokmayacaðým.
Þunu itiraf edeceðim aslýnda kendime: sen hiç bir þey deðilsin!
Ýtiraf ediyorum!
Ben hiçbir þey deðilim.
Yazdýklarým,
kurduðum hayaller,
sesimi yükseltmelerim.
Hepsi de hiçbir þey deðil.
Ve bu kelimeler…
benden memnun olmayan dünyaya aitler.
Muhtemelen onlarda memnun deðiller.
Onlarda beni eleþtirmek istiyorlar,
onlarda hakaret etmek,
eleþtirmek, aþaðýlamak istiyorlar,
onlarda kaçmak istiyorlar benden,
onlarda yakmak istiyorlar içimdekileri,
yakamýyorlar…
Yazmayacaðým artýk.
Büyük büyük cümleler, ve büyük adammýþ gibi beklentiler….

Mehmet berat

Sosyal Medyada Paylaşın: