Bir NİSAN akşamıydı...

Resmine bakarak bir þeyler yazmak istedim
Biliyorum kelimelerim yetmez seni anlatmaya.
O kadar çok özledim ki seni
Görsem sarýlmaya doyamam.

O kadar çok kimsesiz hissediyorum ki kendimi
Sen yoksun ya ben de yokum sanki.
Hiç bir ýþýk aydýnlatmýyor
Senden kalan karanlýðý.

Ve ben aynanýn karþýsýnda durunca
Kimseyi göremiyorum yalnýzlýktan baþka.
O kadar boþ geliyor ki nefes almak
Yanýmda sen olmayýnca.

Hangi rüzgar savurdu bizi ayrýlýða?
Hangi yaðmurlu günde bittik?
Hangi sokaða yazmadýk aþkýmýzý?
Bir nisan akþamýydý iþte...

Açýklamalar bile anlamsýz...
Sosyal Medyada Paylaşın: