DEMEK Kİ YALANMIŞ

Demek ki yalanmýþ...
Gerçekte her þey menfaat,
Her þey çýkarmýþ.
Ben inanamazdým ama,
Meðer sözlerinin ardýnda,
Acýdan daha acý,
Bir gerçek yatarmýþ.
Ne diyeyim,
Bu iþ daha en baþýndan hataymýþ.
Seninle iþim bitti dediðin anda,
Aslýnda çekip gitmek varmýþ.
En baþtan bu yola çýkmamalý,
Mutluluðu sende aramamalýymýþ.
Oysa ne çok sevmiþtim seni.
Ne çok önemsemiþtim.
Ne çok deðer vermiþtim.
O insaný öldürdün neyse de,
Bari insanlýðýný kurtarsaydýn.
Bendeki sana kýydýn neyse de,
Bari sen sana kýymasaydýn.
Olsun...
Canýn saðolsun.
Hakkým varsa üzerinde,
Ananýn ak sütü gibi,
Helal olsun.
Gözlerinin hatýrý var deðmez mi,
Daha ne olsun.
***
Demek ki buraya kadarmýþ.
Demek ki bensiz çýktýðýn yolda,
Yanýnda baþkalarý varmýþ.
Sana onlar yarmýþ,
Onlar yarenmiþ.
Olsun...
Yalnýz deðilsin ya.
Yanýnda kim olursa olsun.
Zor çünkü bir baþýna yola çýkmak.
Zor bu hayata yalnýz katlanmak.
Lakin bir þeye üzüldüm ki;
Yokluk varlýða kadardý demiþsin.
Varlýðý buldun diye,
Maziden herkesi silmiþsin.
Hadi ben neyse de,
Dediler ki kimseyi görmemiþsin.
Umurumda deðil de,
Senden konu ediliyor bazen,
Ýleri geri konuþuyorlar.
Ýþte o gidiyor zoruma.
Çünkü tek kelime edemiyorum,
Hiç bir þey diyemiyorum.
Baþta bir þeyler uyduruyordum.
Susun,
O böyle biri deðil diyordum.
Biz ayný ekmeði paylaþtýk.
Ayný suyu içtik.
Ayný battaniyeye sarýndýk.
Hatta çocukken elmalarý bile,
Ýkimiz beraber çaldýk.
Ya ayný anda toktuk,
Ya da birlikte açtýk.
Daracýk odamýza,
Üþüyen kedi-köpeði bile,
Ortak kararla aldýk.
Bu yüzden yapmaz diyordum.
Paranýn bir insaný,
Bu kadar deðiþtireceðini bilmiyordum.
Olsun...
Canýn saðolsun.
Ben halimden memnunum.
Gitmiyorum zaten kimsenin yanýna.
Ayný yerde,
Ayný dört duvarda,
Ayný ateþin baþýnda,
Bir kedi, bir köpek.
Bir de ben.
Tek eksik var,
O da sen...

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: