Yağmur

Piþman oldun ya, beni ýslattýðýna.
Piþman olma.
Senden önce de ýslanmýþtým kaç defa,
Bazen gözyaþlarý, bazen aþkla.

Üzülme çamur yaptým deyip her yaný.
Senden önce de yeryüzünde,
Ne çamurlar vardý.
Durup dururken ortaya çýkan,
Bulaþýp ta bir türlü çýkmayan çamurlar...

Hem sen saf halinle,
Çamur olamazsýn ki istesen de.
Biz biliriz çamur nasýl oluþur.
Sýkma canýný yaðmur,
Sýkma canýný...

Bak can verdiðin kuru topraða,
Renk verdiðin tozlu yeþil yapraða.
Yaðmadýðýnda da bilirsin,
Çýkarýz top yekûn duaya...

Sen de bize dua et yaðmur,
Adam olsunlar diye.
Kavga edenimizi görürsen yað üstümüze,
Ayýr kavgayý damlalarýn ile...

Öyle susadýk ki, barýþa sevgiye,
Kurudu dudaklarýmýz.
Sevgi olup yað,
Barut kokulu ateþlerin üstüne.
Bütün yangýnlar sönsün yeryüzünde.
Ve hatta yüreklerdeki...
Sönsün de;
Gözlerimiz insanlýk görsün sayende…

Toprak ve Kar’dan bir parça- C.Eroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: