İNTİHAR ÇOĞALTIYORUM

ÝNTÝHAR ÇOÐALTIYORUM

giderken dudaðýma býraktýðýn
aþka ahraz hoyratlardan çaldýðýn
beliz bir gülüþtü sevgili

bahar temizliði yaparken yüreðimde
bir köþede saklý
tüm anýlar gibi
küf baðlamýþ haldeydi
belki de miadý doldu

gözlerimden yanaklarýma
sýzan iyot kokulu yaþlarý silerken
dudak kývrýmýnda beliren son iz de kayboldu

hüzne gark
hicrana gebe bir diyarda
þimdi öylesine acý
öylesine keskin bir hasretle
bilinmedik bir lehçede anýyorum adýný

sol yaným yangýn yeri
prangaya vurulmuþcasýna
dilimde zehir zemberek sus
ecel yokluyor sensiz soluduðum her nefesi

iþkenceye maruz kalmýþcasýna
sensizliðe ayaz yemiþ ruhumu
kýraðý çalýyor bedenimden

katlanamýyorum sensizlik cenderesine
ömrümü tüketircesine
koynumda intiharlar çoðaltýyorum

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:

Hüma Efkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜNAYDIN SEVDİĞİM SUS DELİ ADAMLAR RİYAKAR, İKİ YÜZLÜ İNSANLAR GÜNAYDIN BABALAR GÜNÜ ŞEHLA BAKIŞLI CEYLAN DÜN DÜNDE KALDI AZİZİM. AYRILIĞIN ERTESİ GÜNÜ UMUDUN RENGİ