adalet neyin adaleti, özgürlük neyin özgürlüðü, demokrasi neyin demokrasisi, at çöpe hepsini kandýrma kendini düzen sömürü düzeni düzen ezen düzeni senin varlýðýn bir vesile bu çarklarýn dönmesine hatta bir zaruret, sen olmazsan kim gerçekleþtirecek tüm serveti, alýn terine küçük bir kýymet biçilse de, o da ölmeyecek kadar onu da bulursan eðer, aðzýna bir kaþýk bal da cabasý, sesinin çýkmamasý için, þükredeceksin sabýr göstereceksin, tesellin öbür dünya el deðmemiþ huriler armut piþ aðzýma düþ misali, götüren götürsün köfteleri, sen istediði kadar kendini yýrt ,parçalara bir lokma ekmek için fark etmiyor etmeyecek hiç bir zaman, açsýn susuzsun muhtaçsýn el açacacaksýn, aþ bekliyenler var iþ bekliyenler var ama kimin umrunda, varmýþ yokmuþ, gelmiþ gelmemiþ tek gelen davetsiz ay baþý yýllar boyu ve bir de bakmýþsýn ömür bitmiþ, tükenmiþ, duyulanlar ezan sesleri, çan sesleri kurtuluþun yok dercesine, sorsan da ne kalmýþ geriye sýrat köprüsü öncesinde bir hiçten bir hiç, bir nevi kýsmetsinlizðin nasibi, yutmuþsun yutturulmuþsun her türlü dalevereye, adalet, özgürlük, demokrasi hepsi kýlýflar içinde sahte,yüzsüz,iki yüzlü.. ne acýdýr ki, hepsi yapýlýyorlar senin adýna, yersen tabi çoðunun yediði gibi diz boyundan boðaza kadar karanlýða gömülürken yarýnlar, onca sessiz çýðlýklar baþlarý önde almýþ baþýný gidiyorlar, adres belli, açýk ve net sonsuzluðun kahýr edici çaresizliði...
(Berlin,17.04.2017)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.