Uzanmýþ gökyüzünü seyrediyordun. Yýldýzlarýn ýþýltýlý parlaklýðý kamaþtýrýyordu gözlerini. Uzanýp boynundan öptüm, Þiir kokuyordu boynun kadýn. Aþka ve sevdaya umut baðlayan bir þiir kokusuydu... Saçlarýn dize dize olmuþ omuzlarýna düþüyor, Dize dize okuyup içinden geçiyorum. Ellerin yeni bir ele sevdalý gibi ter içinde, Yüreðin aþka susamýþ bir papatya çiçeði... Avuç içlerimde gezinen yanaklarýn; al’dan daha al. Gamzen ölümüme ferman okur gibi, Dudaklarýn aþka küsüldüðü günden beridir; Çatlayýp durur. Öpmeye hasret, Seviþmeye tutkulu. Ve gözlerin kömür karasýndan daha karadýr. Ýçine dalan bir daha dalýp kayboluyor. Kaçak çaya benziyor. Hadi inat etme baþtan baþa þiir kokan kadýn; Baþtan baþa dize dize sýralanmýþ kadýn... Dudaklarýndan öptüðüm gibi, Býrakta ak göðsünden öpüp uyuyayým bir yüzyýl boyunca.