SEN GİDERKEN
Sen giderken;
Seninle birlikte bütün þehir gelir.
Sokaklar alýr baþýný yalnýzlýðýn baþkentine göç eder.
Caddeler yokluðunda hükmünü yitirir,
Þehrin kaldýrýmlarý ise hissizliðin en his/siz rengine gömülür.
Sessizlik, arkanda aðlayanlarýn saðýr edici sessizliði içinde;
Ýçim bir kördüðüm.
Çöz çözebiliyorsan o kahrolasý kördüðümü?
***
Sen giderken;
Gidiþinin ardýndan boðazým düðüm düðüm olur.
Sözüm susar, sessizliðimi lal bir dil alýr.
Yalnýzlýk alýp uçurur sesimi.
***
Sen giderken;
Kendinle birlikte günleri götürüyorsun.
Güneþ geliyor seninle,
Ay yüzünü mesedip;
Alnýndan öpe öpe gelir seninle.
Feri kalmaz gecenin karanlýða,
Seher terk eder sabahý;
Bir çocuk edasýyla peþine düþüp aðlaya aðlaya gelir seninle umut.
Bir ben kalýrým geriye
Bir de benden öte sararýp solan yüzüm...
Ardýndan bir kez bile dönüp bakamayan yaþlý gözlerim kalýr.
***
Sen giderken;
Ruhumun ýssýzlýðýna gizlenen acýlar;
Býçak kesiði gibi keser her bir yanýmý.
Hayat bozulan bir saat gibi vakitsiz durur.
Ve yaþadýðým nr varsa bir balyoz gibi;
Sýrtýma çöker...
Yere düþerim yýllarýn aðýr yükü altýnda nefesim kesilir.
Senin ise nefesin karýþýr gittiðin yollarýn tozlarýna.
***
Sen giderken;
Ömrüm maðlup bir tutsak gibi;
Ayaklanýr, düþer yollardaki izini bulmaya.
Sanki seninle birlikte canýmdan can gider,
Caným gider.
***
Sen giderken;
Yalnýzlýk çöker ruhumun çölleþen matemine.
Ve yalnýzlýðýn, yalnýzlýðýmý öper.
//Maþuk Gültekin//
//01.03.2020//
//TarabyaÜstü/Ýstanbul//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.