Bilseydim ýsýrmayacaðýný tüm yaban kaplanlarý sevmek isterdim
Tüm yýlanlara sarýlmak
Bilip te bogulmayacagýmý
Yüzgecinde dolanmak yunuslarýn
Uçup ta konmayacaðýmý göçmek diyarlara
Bir adem elmasý saklý içimde
Yasak meyveleri yudum yudum yutkunarak
Koparmalý son dem dallarýný
Zehir zehir zehirlenerek belki
Yaþamak
Ölmeyeceðimi bile bile ölmek istediðim gibi
Kaçamadýðým hayata sýðýnmak mecburiyetindeyim ben
Kopamadýðým dalýna sýmsýký tutunarak
Kýramadýðým aynasýnda yansýmak
Gökte turuncu yerde çamur bitmek
Yetimlikten noksanlýklarý
Görgüden kalanlarýma gömerek
Tek siz mecburiyet sahi
Sýnýrýmý koyanýn sýnýrlý emrinde olduðum gibi
Ah keþke..
Koþulsuz aþk yok dese biri
Süzülürüm göklerde deli gibi
Yaþam kokuyor tüm iliklerim benliðim
Bir masalýn içinde gibiyim
Toplumsal baský yok
En çok gülümseme kalýyor karýma
Ellerim özgürlüðümün si mgesi
Ben kadar çokça kýrýþýk
Ben kadar yok adeta parmak aralarýmda
Ne günahým var geçmiþe
Ne kötü anýlarým yarýnlarýma kalan
Tadýnda yaþamaksa sahi
Yaþadým ya en kökünden
Yalnýzlýk dolanýr koynumda
Býrakýn sevmeyi
Sevmek narkörlük iþi deyip çýksa þurdan
Ve bu bahse hayatýný koysa
Sonum nerde sonum içli baðýrsa ansýzýn
Bu kadar yeter diye huzura
Al beni artýk!
Tüm bu olan karmaþýklýða masumca kanmak bir pamuk sýcaklýðýnda
Yalan olduðunu bile bile inanmak isterdim
Gözlerimi biran bile koparmadan þu harika manzaraya, ona tüm doðallýðýmla saygý sunmak istediðim gibi