Sev...

sevdaya ne hacet diye hiç sorma
baþka ne gerek þu fani dünya da
gelmiþiz bir kere fýrsat bu fýrsat
hayata çimdik at sev ölesiye...

mutluluðun harcý gönül bazýnda
yaþamýn anlamý can ve cananda
gelmiþiz bir kere gitmeden önce
daha ne diyeyim sev doyasýya...

o saatten sonra güneþ hep doðar
yüzünde gözünde güller de açar
gelmiþiz bir kere sonumuz malum
ne olursa olsun sev ölesiye...

anlamazsýn nasýl geçmiþ þu zaman
takýlýp kalýnmaz her an bir yalan
gelmiþiz bir kere dönüþü de yok
yarýna býrakma sev doyasýya...

piþmanlýk ne fayda keþkeye fýrsat
vermiyeceksin hiç inadým inat
gelmiþiz bir kere ölüme ferman
çalsa da kapýyý sev ölesiye...

daha ötesi yok vaktin kamburu
elden bir þey gelmez yokluðu ruhu
gelmiþiz bir kere tapusu bir hiç
hala imkan varken sev doyasýya...

(Berlin,14.04.2017)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: